
Geen nood want de Zevenkerkentocht is vooral psychologisch zwaar door zijn lange –schijnbaar oneindig- lange stukken.
Er werd rustiger gestart dan voorgaande jaren, maar op het eind werd er toch een duchtig stukje doorgelopen.

Nu goed, het vraagt toch een enorme inspanning om alles georganiseerd te krijgen en soms loopt het dan toch nog even mis maar op zich is dit niet zo erg. Zeker als je op het eind de vreugde op het gelaat van de atleten kan lezen.

Voor de tempo ’s moet je bij de atleten zelfs zijn. Er vielen me heel wat positieve atleten op en het is fijn Tommy Kinders te zien open bloeien in de groep.
De snelste tijd was een tijd net onder de 1u20 op dit harde parcours met enkele pittige bruggen. Maar het ging hier voornamelijk niet om de snelste tijd, maar om het verleggen van zijn grenzen qua psychè. Hierin zijn we dan ook glansrijk geslaagd en daar zijn we blij om. Twee coaches liepen notabene mee: Herman Van de Mergel en Bart Stroobandt deden het prima !
Drie sponsors langs de kant of meefietsend: Gert Willocx, Johan Van der Putten en Karel Baert die als kersvers hoofdsponsor de eer en het genoegen kreeg om mee te fietsen met de snelste atleten die op topmomenten 22 km/u liepen. Naar verluidt was onze hoofdsponsor na de helletocht heel moe …
Morgen brengt Fons Wuyts ons wat nieuws uit Spanje waar hij een ministage afwerkt.