Met immense droefheid moeten we jullie het heengaan meedelen van Fons Wuyts. We kenden Fons al lang, maar pas zowat 6 jaar geleden startten we een groepje trainers op die samen probeerden onze atleten beter te maken. De vriendschap groeide en toen Fons drie en een half jaar geleden vroeg om bij de Yellow Armada te komen openden we onze armen.
Fons maakte er een win-win actie van want door het jaar heen overbrugde hij de afstand Herentals - Hamme vele keren om onze jongeren gratuit stabiliteit en coördinatie bij te brengen. Dit werd niet alleen door de jongeren, maar ook door de ouders en de andere trainers enorm gesmaakt.
Fons was een man die niet opliep met zijn prestaties ... maar iedereen besefte dat hij Sofie Van Accom op de juiste manier heeft getraind en zo naar de top heeft gebracht. Ondertussen was hij het cement tussen de samenkomende trainers en de vriend van allen. Bij ons thuis was hij een welgekomen en graag geziene gast en het sloeg dan ook als een bom in toen hij een klein jaar geleden -door een hersenbloeding- een ongeval had.
Twee weken later volgde nog een grotere verrassing toen Fons ons - Frans Mattens en mezelf- vertelde dat hij twee tumoren had en -de facto- ongeneeslijk ziek was. Fons vocht voor wat hij waard was, maar hij was wel moedig genoeg om ons iets voor nieuwjaar te vertellen dat hij terminaal ziek was.
Ongecompliceerd praatte hij over zijn ziekte, zijn familie die hij oh zo graag zag en over zijn relatie met zijn atleten in het bijzonder Sofie. Samen met Luc Verlaenen, Rik Ceulemans, Frans Mattens en ikzelf hielden we nog een keer een korte bijeenkomst in februari.
Kort daarna werd hij opgenomen in het palliatief centrum in Turnhout waar hij goed werd opgevangen door de gemeenschap. Zijn familie en vrienden brachten hem ook daar steun en net voor de stage bezochten we hem nog even .. zagen dat zijn vechtlust moest wijken voor zijn ziekte ...
Ook op stage informeerden we en zagen hem nog een duim opsteken als teken dat we goed moesten trainen aldaar ... Na de stage wilde ik hem gisteren nog bezoeken, maar de geliefde zonen maakten duidelijk dat de strijd gestreden was. Deze ochtend -na een korte doodstrijd- overleed niet alleen een vriend, maar ook een man met principes en gouden hart alsook een toptrainer en erecoach van de Yellow Armada ...
Fons, dat je moge ruste in vrede ! Je zal altijd in ons hart blijven !
