De laatste dag op het Belgische vasteland is - zoals voorspeld- alvast een heel hectische bedoening geworden. Rond middernacht lagen we in bed nadat we enkele van onze cadetten en scholieren aan het werk zagen in Heusden-Zolder. De meesten liepen zowat rond hun PR, maar niemand gaf me een echt uitstekende indruk, daartoe leende wellicht het moment, noch het weer of de wedstrijden zich. Marco Cornelis onze eerstejaarscadet liep opnieuw net boven het selectieminimum voor het BK 1500m, maar daar zijn de coaches niet rouwig om. Voor Marco is het een uitstekend jaar geworden en nu wenkt een rustperiode waarbij hij hoopvol mag vooruitblikken naar het winterseizoen. Zijn broer Timo wacht op een tijd tussen de 4.06 en 4.08. De druk die hij zichzelf als eerstejaars scholier oplegt, weegt zwaar en laat hem soms domme tactische fouten maken. We beseffen echter dat dit een tijdelijk fenomeen is, want de trainingskampioen wordt binnenkort wel een wedstrijdloper van formaat, dat heeft hij me alvast laten zien. Zijn tijd rond de 4.14 bevestigt (alweer) dat hij een stuk sneller kan. De 3000m dan met onze potentiële medaillekandidaat Joeri Van Driessche die in een ondankbare wedstrijd terechtkwam tegen een tegenstander met een sterkere tijd en eindspurt, in zijn zog gevolgd door enkele mannen die zich lieten meedrijven in een zetel; niettemin deed Joeri wat van hem verwacht wordt en behaalde hij –hard werkend- zilver. Voor Giles Tinck was deze tweede 3000m van het seizoen de wedstrijd te veel en hij zal na nog een 1500m zijn seizoen succesvol afsluiten: hij verpulverde al zijn PR’s. Als laatste man vermelden we Remco Smet die een verdienstelijke 1500m steeple liep en zich allerminst liet imponeren door zijn tegenstanders. Ook hij heeft deze zomer een duidelijke stap vooruit gemaakt. Nog even ook een vermelding voor Stijn Van Buyten die op het laatste moment moest afhaken wegens een keelontsteking. Jammer, maar dit hoort bij de atletieksport.
Met excuses voor het ontbreken van tijden, maar aangezien ik pas straks een manier vind om op het web te geraken, is het zowat roeien met de riemen die ik heb …
Manchester: regen wind en allerminst uitstekend atletiekweer ! Slechts 1 echte revelatie: Bjorn Willems de man “on the rails” die zijn SB met 10 seconden verbetert en in deze ondankbare situatie met zijn 9.16” stilaan naar de 9 minuten sluipt. Hij heeft dit seizoen bewezen een man van echt armadahout te zijn. Een team-player van goudwaarde voor onze groep. Thomas Buyle mocht op het laatste moment deelnemen, maar kon in de gutsende regen nauwelijks een tijd boven de 16 minuten neerzetten; een trainingstijd wat ook de bedoeling was voor de “begeleider” van zijn ploegmakkers. Thomas de Bock speelde in dit verschrikkelijk weer een spelletje poker en liep tot 400m voor het einde op kruissnelheid voor zijn PR 1500m. Toen brak de veer .. en kan hij zich nu rustig voorbereiden op zijn enige pistewedstrijd die hem nog rest … Wel in blijvende bloedvorm is Koen Jongenelen die zijn serie 800m won in 1.55” een bevestiging nogmaals van zijn PR.
Eveneens rampweer in Vilvoorde waar de wind een goeie tijd schier onmogelijk maakte .. Laura Van Havere flirtte nog maar eens met de 5minuten grens op de 1500m maar weet dat een 4.55 er zeker in zit. Jolien Van Leugenhaege heeft haar 3000m steeple nog niet verteerd en ging onderuit op de 1500m. Niet zo erg, ze komt er wel weer boven. Bart Humblé kwam nu eens in een té trage wedstrijd terecht nu hij eens goed gestart was. Zijn tijd 4.04 mag er zijn gezien het slechte weer ..
En de coach … zit sinds vrijdag in het broeierig hete Rhodos waar hij samen met Ingrid Roosemont geniet van ons welverdiend “echt” verlof … Om 18 u was het zopas 37 graden Celsius en genietend van een lekker koel drankje konden we mijmeren over onze eerste uitstapje … een scootertocht van zowat 110 km naar het uiterste punt van Rhodos waar de Middellandse Zee en de Atlantische Oceaan in elkaar vloeien en waar je ahw een woeste zee met een binnenzee in aanraking ziet komen. Een boeiend schouwspel. Nu een overheerlijk bad gevolgd door een verkwikkende cocktail en buffet om daarna eindelijk jullie langverwacht blogbericht te posten … Vanaf nu kennen we echter de weg en mogen jullie regelmatig wel een “nieuwtje” van ons verwachten … tussen het luieren door natuurlijk !
Met excuses voor het ontbreken van tijden, maar aangezien ik pas straks een manier vind om op het web te geraken, is het zowat roeien met de riemen die ik heb …
Manchester: regen wind en allerminst uitstekend atletiekweer ! Slechts 1 echte revelatie: Bjorn Willems de man “on the rails” die zijn SB met 10 seconden verbetert en in deze ondankbare situatie met zijn 9.16” stilaan naar de 9 minuten sluipt. Hij heeft dit seizoen bewezen een man van echt armadahout te zijn. Een team-player van goudwaarde voor onze groep. Thomas Buyle mocht op het laatste moment deelnemen, maar kon in de gutsende regen nauwelijks een tijd boven de 16 minuten neerzetten; een trainingstijd wat ook de bedoeling was voor de “begeleider” van zijn ploegmakkers. Thomas de Bock speelde in dit verschrikkelijk weer een spelletje poker en liep tot 400m voor het einde op kruissnelheid voor zijn PR 1500m. Toen brak de veer .. en kan hij zich nu rustig voorbereiden op zijn enige pistewedstrijd die hem nog rest … Wel in blijvende bloedvorm is Koen Jongenelen die zijn serie 800m won in 1.55” een bevestiging nogmaals van zijn PR.
Eveneens rampweer in Vilvoorde waar de wind een goeie tijd schier onmogelijk maakte .. Laura Van Havere flirtte nog maar eens met de 5minuten grens op de 1500m maar weet dat een 4.55 er zeker in zit. Jolien Van Leugenhaege heeft haar 3000m steeple nog niet verteerd en ging onderuit op de 1500m. Niet zo erg, ze komt er wel weer boven. Bart Humblé kwam nu eens in een té trage wedstrijd terecht nu hij eens goed gestart was. Zijn tijd 4.04 mag er zijn gezien het slechte weer ..
En de coach … zit sinds vrijdag in het broeierig hete Rhodos waar hij samen met Ingrid Roosemont geniet van ons welverdiend “echt” verlof … Om 18 u was het zopas 37 graden Celsius en genietend van een lekker koel drankje konden we mijmeren over onze eerste uitstapje … een scootertocht van zowat 110 km naar het uiterste punt van Rhodos waar de Middellandse Zee en de Atlantische Oceaan in elkaar vloeien en waar je ahw een woeste zee met een binnenzee in aanraking ziet komen. Een boeiend schouwspel. Nu een overheerlijk bad gevolgd door een verkwikkende cocktail en buffet om daarna eindelijk jullie langverwacht blogbericht te posten … Vanaf nu kennen we echter de weg en mogen jullie regelmatig wel een “nieuwtje” van ons verwachten … tussen het luieren door natuurlijk !
