Aan de hand van 3 atleten wordt exemplarisch behandeld wat wat de coach kan doen om zijn pupil nog beter te maken. Uiteraard zijn hierbij geen pasklare antwoorden en bij elke atleet die wordt doorgelicht worden de sterke en de zwakke kanten belicht. In gemeenschappelijk overleg werd ook aangereikt om bepaalde zaken anders aan te pakken. Ik ben ervan overtuigd dat elke trainer nieuwe zaken heeft opgestoken en aan het experimenteren zal slaan.
Verder werd ook de psychologische aanpak van de betere atleten even aangepakt. Toppers zijn vaak individualistisch ingesteld en niet altijd even gemakkelijk. Hoe kan de coach zijn atleet ter dege begeleiden en het nodige zelfvertrouwen bieden enerzijds en anderzijds werd duidelijk dat elke trainer graag een blijk van waardering heeft voor zijn trainingsarbeid.
Vooraleer we het goed beseften was het na 13u en ter gelegenheid van mijn verjaardag verorberden we een glaasje cava om dan met een uitstekend gevoel naar huis te rijden.
Het PK Schellebelle belooft -zoals verwacht- een zware dobber te worden. Ik zag jeugdtrainer Thomas -na de verkenning met de kleintjes- thuis komen en zijn trainingsbroek leek alvast een modderbroek.
De verwachtingen voor morgen zijn niet bepaald hoogstaand. Een mindere periode enerzijds, enkelen zieken en licht gekwetsten anderzijds baren ons wat zorgen, maar je weet maar nooit of we hier of daar geen titel kunnen sprokkelen. Met andere woorden: met meer dan gemengde gevoelens kijken we uit naar morgen ...