Het beloofde een mooie namiddag te worden hier in het relatief warme Frankrijk, toen Cedric Van de Putte een blitzstart nam en uitstekend in de wedstrijd kwam. Met de snelste 2e kilometer van het hele pak naderde hij al snel op de eerder gestarte lopers. Na zowat 2500 m slaagde hij er in om zijn landgenoot Stijn Gyselinck (brons vorig jaar in Treviso) in te halen. Toen begon het lachwekkende verhaal waarbij beweerd werd dat Drago uithaalde naar de hond van Gyselinck, een niets verstaande Rus werd aangesteld als de kroongetuige, hoewel deze de situatie slechts vanop enige afstand kon bezichtigen. Iedereen die Drago kent, weet dat hij geen bijten in zich heeft, maar toch zou hij zelfs in de laatste rechte lijn nog verschillende malen uitgehaald hebben. Ondanks het feit dat men niks maar dan ook niks zag aan de hond, werd Drago gediskwalificeerd door een koppige wedstrijdmarshall die ook niet te overtuigen was door een prima fotosessie van Ingrid Roosemont die aantoonde dat Drago zelfs niet in de buurt kwam van de andere hond. Het beroep werd niet alleen afgeketst, maar ook waren er ettelijke procedurefouten, waar we uiteraard niets mee kopen. Het feit dat zowel Rus als Gyselinck een "waarschuwing" meer dan voldoende vonden en hun klacht wilden intrekken, bracht geen zoden aan de dijk. Het recht zou vandaag niet zegevieren... Het feit dat de FBMC geen futiele klachten tegen landgenoten zou tolereren, zal ongetwijfeld een staartje krijgen. Zoiets doe je gewoon niet Stijn Gyselinck. Van een mug maak je geen olifant, tenzij je daardoor mss terug op het podium komt.
Hoe gefrustreerd en ontgoocheld we ook zijn, moeten we toch zeggen dat Evelin verrassend goed bezig is met een vierde plaats op nauwelijks 21 seconden van de zilveren medaille. Morgen focussen we ons volledig op haar en in de 2 km verdere canicross zitten zeker nog mogelijkheden voor een medaille.
Vol adrenaline, gefrustreerd en boos om zo'n onverantwoorde houding, zullen we (Cedric en ik) nog iets gaan drinken om zo ons terug te wapenen voor de volgende veldslagen. Het is alvast een ontgoocheling die we niet ras zullen vergeten.
Morgen duimen we niet alleen voor Evelin, maar ook voor onze atleten in Roeselare. Moge het fatum ons beter gezind zijn ...
Hoe gefrustreerd en ontgoocheld we ook zijn, moeten we toch zeggen dat Evelin verrassend goed bezig is met een vierde plaats op nauwelijks 21 seconden van de zilveren medaille. Morgen focussen we ons volledig op haar en in de 2 km verdere canicross zitten zeker nog mogelijkheden voor een medaille.
Vol adrenaline, gefrustreerd en boos om zo'n onverantwoorde houding, zullen we (Cedric en ik) nog iets gaan drinken om zo ons terug te wapenen voor de volgende veldslagen. Het is alvast een ontgoocheling die we niet ras zullen vergeten.
Morgen duimen we niet alleen voor Evelin, maar ook voor onze atleten in Roeselare. Moge het fatum ons beter gezind zijn ...
