“Mag ik bij jou komen trainen ?” vroeg ik aan Julien Van de Velde, toen ik na mijn eerste oefencross in Wichelen vijfde werd. Ik was 10 jaar oud en moest en zou inderdaad loper worden … “Minimum drie keer komen trainen op dinsdag, woensdag en zaterdag”, was zijn voorwaarde om toe te treden tot zijn elitegroepje in het 800 inwoners tellende Uitbergen. Zo gezegd, zo gedaan en met mijn kleine fiets trok ik telkens weer 3x per week in weer en wind naar Uitbergen heen en terug (6 km) als kleine jonge knaap.
Ik kwam er terecht bij de zusjes en broers de Palmenaer(die allen dicht aanleunden bij de Belgische top notabene) en ook bij de” Van Bockstals”, de “Pieters”, “de Costers”, de “Van den Eeckhouds” en uiteraard ook bij de familie Van de Velde zelf. Hoe goed werden we in de keuken opgevangen door moeder Hilda die a.h.w. een tweede moeder was voor ons atleten.
Ongeveer 15 atleten trainde hij en geen enkel woord hoger dan het andere. Het respect voor onze trainer was enorm en toen later mijn broer Herman en Adhemar Van Mossevelde bij de groep aansloten, waren we niet alleen een vriendenclub, maar ook een goede lopersgroep.
Julien was geen man van veel woorden, maar zijn manier van uitdrukken en zijn daden waren voldoende om de nodige eerbied op te brengen voor zijn uitstekende manier van trainen. Ondertussen was de atletiekclub Uitbergen gesticht en tevredenheid was een kenmerk van de atleten, ouders en bestuur. Dit uitte hij meermaals op zijn cross die jaarlijks doorgaat in Uitbergen. Julien Van de Velde was trouwens een man die thuis hoorde bij de Belgische top veldlopen. Een echte “Flandrien” met karakter.
Toen ikzelf als laatste atleet het leger indook, stopte Julien met training geven, maar toch maakte hij later voor zijn kleinkinderen graag nog een uitzondering en reed hij met hen mee op de fiets.
Nu zat hij de laatste maanden ziek en –tegen zijn karakter in - rustig thuis en op het einde was een verblijf in de kliniek noodzakelijk.
Julien Van de Velde, uit naam van vele atleten, ouders, trainers, officiëlen en bestuursleden van vele clubs: hartelijk dank voor je vele gratuite werk en inzet voor de mensen en meer bepaald de atleten. Moge je een voorbeeld zijn voor vele trainers en mensen!
Als hommage aan deze verdienstelijke man en trainer laten we jullie het artikel lezen genomen uit “de Uitgeweken Wichelaars” en geschreven door Herman Van de Putte. Dit vinden jullie terug bij “Verslagen” …
Ik kwam er terecht bij de zusjes en broers de Palmenaer(die allen dicht aanleunden bij de Belgische top notabene) en ook bij de” Van Bockstals”, de “Pieters”, “de Costers”, de “Van den Eeckhouds” en uiteraard ook bij de familie Van de Velde zelf. Hoe goed werden we in de keuken opgevangen door moeder Hilda die a.h.w. een tweede moeder was voor ons atleten.
Ongeveer 15 atleten trainde hij en geen enkel woord hoger dan het andere. Het respect voor onze trainer was enorm en toen later mijn broer Herman en Adhemar Van Mossevelde bij de groep aansloten, waren we niet alleen een vriendenclub, maar ook een goede lopersgroep.
Julien was geen man van veel woorden, maar zijn manier van uitdrukken en zijn daden waren voldoende om de nodige eerbied op te brengen voor zijn uitstekende manier van trainen. Ondertussen was de atletiekclub Uitbergen gesticht en tevredenheid was een kenmerk van de atleten, ouders en bestuur. Dit uitte hij meermaals op zijn cross die jaarlijks doorgaat in Uitbergen. Julien Van de Velde was trouwens een man die thuis hoorde bij de Belgische top veldlopen. Een echte “Flandrien” met karakter.
Toen ikzelf als laatste atleet het leger indook, stopte Julien met training geven, maar toch maakte hij later voor zijn kleinkinderen graag nog een uitzondering en reed hij met hen mee op de fiets.
Nu zat hij de laatste maanden ziek en –tegen zijn karakter in - rustig thuis en op het einde was een verblijf in de kliniek noodzakelijk.
Julien Van de Velde, uit naam van vele atleten, ouders, trainers, officiëlen en bestuursleden van vele clubs: hartelijk dank voor je vele gratuite werk en inzet voor de mensen en meer bepaald de atleten. Moge je een voorbeeld zijn voor vele trainers en mensen!
Als hommage aan deze verdienstelijke man en trainer laten we jullie het artikel lezen genomen uit “de Uitgeweken Wichelaars” en geschreven door Herman Van de Putte. Dit vinden jullie terug bij “Verslagen” …
