Hoe beschrijf je best een familie die al sinds jaar en dag bezig is met atletiek. Toen ik als 10-jarige naar Uitbergen trok bij Julien Van de Velde zal hij wel niet vermoed hebben dat ik op een bepaald moment AC Uitbergen zou overnemen.
Eerst was er natuurlijk "Eerlijk Streven" gesticht door mijn pa en sportief opgebouwd door mezelf. Soit een afgesloten pagina en sinds de Yellow Armada in Berlare furore maakt, moet ik in alle eerlijkheid bekennen dat we er sportief, bestuurlijk en qua medische begeleiding met laarzenpas zijn op vooruitgegaan.
Trainersschap zoals ik het zie is een roeping waarbij het er niet op aan komt "populair" te zijn, maar vooral streng maar rechtvaardig. Ik heb slechts één doel voor ogen: op een menswaardige manier het maximum uit de atleet te halen. Deze kordate aanpak zorgt voor mensen die dit begrijpen en er 200 % achterstaan en dan heb je mensen die er niet mee kunnen omgaan. Totaal menselijk denk ik en ergens neem ik het niemand kwalijk dat men mijn manier van werken niet goed kan hebben. Gelukkig heb een hele groep atleten en ouders die wel geloven in het werk dat ik doe en dit houdt me als coach recht en ik ben er fier op dat we bv hier met 55 mensen samen zijn in Oostenrijk en dit al voor de 8e keer !
Maar iemand die wil dat zijn werk kan worden voortgezet, bereidt zich goed voor. Naast mijn coaches en begeleiders die uitstekend werk leveren, kan ik buigen op zoon Thomas die al jaar en dag de atleten vanaf miniemen coacht en die uitstekend werk levert op gebied van motivatie en begeleiding en discipline. Dit werk wordt vaak onderschat, maar als ik hoor hoe hij op sommige momenten met vuur en inzet de Yellow Armada leidt en verdedigt, dan herken ik de pionier van de Yellow Armada in hem: Gustaaf Van de Putte, de man die ooit de Wichelse atletiek groot maakte en vocht voor de atletiek. Thomas is nog jong en heeft nog wat tijd nodig om zich te ontpoppen als een leider in de Yellow Armada. De keuze is aan hem of hij al dan niet voluit wil gaan voor de ontwikkeling van ons team.
Iemand die deze keuze wel al gemaakt heeft, is Cedric. Cedric is niet alleen een voortreffelijk atleet die vorig jaar BK 5000m en dit jaar 3000m indoor werd. Niettemin gaf hij vorig jaar het signaal dat hij zich voorbereidde op de (geloof me) erg zware taak van trainer van de YA. Dat dit niet van vandaag op morgen kan gebeuren, lijkt me evident. Ook is het zo dat ik over 3-4 jaar wil afkicken van het sportieve leiderschap van de YA. Sommigen menen dat dit moeilijk zal zijn, maar ik voel dat het ritme van hoofdtrainersschap heel zwaar begint te wegen. Daarom is het goed dat mijn werk goed verdeeld wordt en dat het -en dat is heel belangrijk- een bestuurlijk sportieve achterban krijgt waardoor we ons nog verder kunnen ontwikkelen tot een sterk professioneel team !
Cedric is voorlopig nog de theoreticus die me vaak inspiratie biedt enerzijds maar die verder -en dat is even belangrijk- bereid is om te leren en zijn fouten bij te sturen. Een belangrijke eigenschap van een trainer in spe ...
Elien Osselaer een atlete die er elke dag weer voor werkt ...
Elien is nu al enkel jaren bij ons team en is iemand die door de ganse groep wordt gezien als iemand die naarstig verder werkt en er wil voor gaan. Haar vooruitgang was opmerkelijk tot begin dit jaar ... toen velde een stressfractuur haar en nu vecht ze moedig om terug te komen. Geduldig kan je haar -zoals het een goede atlete past - moeilijk noemen. Het is fijn om te zien hoe ze liever iets te veel dan iets te weinig doet.
Ze verbeterde zich vooral door kleine stratenlopen te lopen en te winnen of ten minste op het podium te eindigen. Velen keken verbaasd op hoe snel ze de 10 Miles liep en ook haar halve marathontijd mag er zijn.
Ik vind Elien een voorbeeld van een atlete voor iemand die het beste van zichzelf wil geven !
Eerst was er natuurlijk "Eerlijk Streven" gesticht door mijn pa en sportief opgebouwd door mezelf. Soit een afgesloten pagina en sinds de Yellow Armada in Berlare furore maakt, moet ik in alle eerlijkheid bekennen dat we er sportief, bestuurlijk en qua medische begeleiding met laarzenpas zijn op vooruitgegaan.
Trainersschap zoals ik het zie is een roeping waarbij het er niet op aan komt "populair" te zijn, maar vooral streng maar rechtvaardig. Ik heb slechts één doel voor ogen: op een menswaardige manier het maximum uit de atleet te halen. Deze kordate aanpak zorgt voor mensen die dit begrijpen en er 200 % achterstaan en dan heb je mensen die er niet mee kunnen omgaan. Totaal menselijk denk ik en ergens neem ik het niemand kwalijk dat men mijn manier van werken niet goed kan hebben. Gelukkig heb een hele groep atleten en ouders die wel geloven in het werk dat ik doe en dit houdt me als coach recht en ik ben er fier op dat we bv hier met 55 mensen samen zijn in Oostenrijk en dit al voor de 8e keer !
Maar iemand die wil dat zijn werk kan worden voortgezet, bereidt zich goed voor. Naast mijn coaches en begeleiders die uitstekend werk leveren, kan ik buigen op zoon Thomas die al jaar en dag de atleten vanaf miniemen coacht en die uitstekend werk levert op gebied van motivatie en begeleiding en discipline. Dit werk wordt vaak onderschat, maar als ik hoor hoe hij op sommige momenten met vuur en inzet de Yellow Armada leidt en verdedigt, dan herken ik de pionier van de Yellow Armada in hem: Gustaaf Van de Putte, de man die ooit de Wichelse atletiek groot maakte en vocht voor de atletiek. Thomas is nog jong en heeft nog wat tijd nodig om zich te ontpoppen als een leider in de Yellow Armada. De keuze is aan hem of hij al dan niet voluit wil gaan voor de ontwikkeling van ons team.
Iemand die deze keuze wel al gemaakt heeft, is Cedric. Cedric is niet alleen een voortreffelijk atleet die vorig jaar BK 5000m en dit jaar 3000m indoor werd. Niettemin gaf hij vorig jaar het signaal dat hij zich voorbereidde op de (geloof me) erg zware taak van trainer van de YA. Dat dit niet van vandaag op morgen kan gebeuren, lijkt me evident. Ook is het zo dat ik over 3-4 jaar wil afkicken van het sportieve leiderschap van de YA. Sommigen menen dat dit moeilijk zal zijn, maar ik voel dat het ritme van hoofdtrainersschap heel zwaar begint te wegen. Daarom is het goed dat mijn werk goed verdeeld wordt en dat het -en dat is heel belangrijk- een bestuurlijk sportieve achterban krijgt waardoor we ons nog verder kunnen ontwikkelen tot een sterk professioneel team !
Cedric is voorlopig nog de theoreticus die me vaak inspiratie biedt enerzijds maar die verder -en dat is even belangrijk- bereid is om te leren en zijn fouten bij te sturen. Een belangrijke eigenschap van een trainer in spe ...
Elien Osselaer een atlete die er elke dag weer voor werkt ...
Elien is nu al enkel jaren bij ons team en is iemand die door de ganse groep wordt gezien als iemand die naarstig verder werkt en er wil voor gaan. Haar vooruitgang was opmerkelijk tot begin dit jaar ... toen velde een stressfractuur haar en nu vecht ze moedig om terug te komen. Geduldig kan je haar -zoals het een goede atlete past - moeilijk noemen. Het is fijn om te zien hoe ze liever iets te veel dan iets te weinig doet.
Ze verbeterde zich vooral door kleine stratenlopen te lopen en te winnen of ten minste op het podium te eindigen. Velen keken verbaasd op hoe snel ze de 10 Miles liep en ook haar halve marathontijd mag er zijn.
Ik vind Elien een voorbeeld van een atlete voor iemand die het beste van zichzelf wil geven !
