Vinnie Van Puyvelde de atleet in wie ik geloof !
Vinnie kwam zowat een jaar geleden bij de Yellow Armada ... enerzijds een verrassing anderzijds begrijpelijk omdat hij een zoon is van zijn vader Eddy. Deze avond hadden we een gesprek dat toch heel leerrijk was voor zowel Vinnie als voor mij ! Vinnie had al heel wat coaches in zijn leven ook al omdat hij jaren in Amerika leefde, is het toch wel een speciaal gegeven. Met Vinnie is een plezier om werken. Hij wil er voor gaan (zoals zijn papa) en gaat nooit met de vinger wijzen naar zijn trainer. Dat vind ik top omdat we toch wel weten hoe we moeten werken. Vinnie verloor zaterdag zijn eerste wedstrijd en werd hem geleerd dat dit niet ok is voor een Armada atleet. We willen winnen !
Doelstellingen zijn duidelijk: eerste doel is bevestigen en verbeteren van de tijden die hij al liep om daarna naar de 5000 en 10 k te gaan.
Gelooft de coach in Vinnie? Ja zonder meer en het gesprek heeft duidelijk gemaakt dat het zeker is dat we zijn tijden gaan verbeteren. Armada lives!
Jarell, na een lastige periode komt ze erdoor!
Wat als? Wat als de gezondheidsproblemen en corona niet meetelden? Waar stonden we dan nu met Jarell? Een vraag waar de trainers zich bezig mee hielden. Het is voor elke atleet moeilijk om terug te komen na tegenslag, maar onze Jarell kwam erdoor. En laat ons eerlijk zijn, met verve. Eeuwig goedlachs en positief (toch tot op het einde van de training) gaat ze ervoor. Ze doet haar best en trekt de "meisjessquad" mee op gang. Maar ik denk dat ze haar best doet en nog progressie kan maken. Verder is ze wel een toonbeeld van beleefdheid. We hopen dat ze na een goede stage ook richting goede wedstrijden kan gaan. Wij als coaches geloven er zeker in!
Milan De Saeger, stilaan een echte fighter
Milan werd vaak omschreven als erg timide en teruggetrokken. We schreven vorig jaar al dat Milan aan het openbloeien was en dat wordt steeds duidelijker. Als persoon staat hij steeds vaker zijn mannetje en zal hij laten weten wat hij wilt. Als atleet is die progressie steeds waarschijnlijk nog beter zichtbaar. Milan had de afgelopen een aanzienlijke achterstand opgelopen, maar slaagt erin om deze wonderwel snel weg te werken. Hij verraste vorig jaar reeds vriend en vijand door meer dan degelijke tijden neer te zetten. Na een winter gedreven door te trainen liet hij bij het begin van het zomerseizoen meteen zien dat zijn progressie niet te stuiten valt. Hij verpulverde zijn 400m-record met zeven seconden om voor het eerste de grens van de minuut te doorbreken en bij zijn eerste 800m van het seizoen ging hij negen seconden sneller dan ooit tevoren. Een mooie 2'13" was zijn deel, maar daar eindigt het niet ... Zijn ambities reiken verder en wij zijn er zijn om hem op elke manier te steunen bij zijn queeste!
Vinnie kwam zowat een jaar geleden bij de Yellow Armada ... enerzijds een verrassing anderzijds begrijpelijk omdat hij een zoon is van zijn vader Eddy. Deze avond hadden we een gesprek dat toch heel leerrijk was voor zowel Vinnie als voor mij ! Vinnie had al heel wat coaches in zijn leven ook al omdat hij jaren in Amerika leefde, is het toch wel een speciaal gegeven. Met Vinnie is een plezier om werken. Hij wil er voor gaan (zoals zijn papa) en gaat nooit met de vinger wijzen naar zijn trainer. Dat vind ik top omdat we toch wel weten hoe we moeten werken. Vinnie verloor zaterdag zijn eerste wedstrijd en werd hem geleerd dat dit niet ok is voor een Armada atleet. We willen winnen !
Doelstellingen zijn duidelijk: eerste doel is bevestigen en verbeteren van de tijden die hij al liep om daarna naar de 5000 en 10 k te gaan.
Gelooft de coach in Vinnie? Ja zonder meer en het gesprek heeft duidelijk gemaakt dat het zeker is dat we zijn tijden gaan verbeteren. Armada lives!
Jarell, na een lastige periode komt ze erdoor!
Wat als? Wat als de gezondheidsproblemen en corona niet meetelden? Waar stonden we dan nu met Jarell? Een vraag waar de trainers zich bezig mee hielden. Het is voor elke atleet moeilijk om terug te komen na tegenslag, maar onze Jarell kwam erdoor. En laat ons eerlijk zijn, met verve. Eeuwig goedlachs en positief (toch tot op het einde van de training) gaat ze ervoor. Ze doet haar best en trekt de "meisjessquad" mee op gang. Maar ik denk dat ze haar best doet en nog progressie kan maken. Verder is ze wel een toonbeeld van beleefdheid. We hopen dat ze na een goede stage ook richting goede wedstrijden kan gaan. Wij als coaches geloven er zeker in!
Milan De Saeger, stilaan een echte fighter
Milan werd vaak omschreven als erg timide en teruggetrokken. We schreven vorig jaar al dat Milan aan het openbloeien was en dat wordt steeds duidelijker. Als persoon staat hij steeds vaker zijn mannetje en zal hij laten weten wat hij wilt. Als atleet is die progressie steeds waarschijnlijk nog beter zichtbaar. Milan had de afgelopen een aanzienlijke achterstand opgelopen, maar slaagt erin om deze wonderwel snel weg te werken. Hij verraste vorig jaar reeds vriend en vijand door meer dan degelijke tijden neer te zetten. Na een winter gedreven door te trainen liet hij bij het begin van het zomerseizoen meteen zien dat zijn progressie niet te stuiten valt. Hij verpulverde zijn 400m-record met zeven seconden om voor het eerste de grens van de minuut te doorbreken en bij zijn eerste 800m van het seizoen ging hij negen seconden sneller dan ooit tevoren. Een mooie 2'13" was zijn deel, maar daar eindigt het niet ... Zijn ambities reiken verder en wij zijn er zijn om hem op elke manier te steunen bij zijn queeste!
