Sofie Van Accom IFAM – 11/02
De IFAM staat steeds garant voor wedstrijden met sterke buitenlanders en probeert zo voor goede wedstrijden voor de Belgen te zorgen. Dit zou mijn eerste indoorwedstrijd van het seizoen zijn en op basis van de indoortrainingen was de ek-limiet voor Belgrado zeker een doel. Spijtig genoeg waren er enkele afzeggingen door de betere atleten. Uiteindelijk kan ik heel kort zijn over deze wedstrijd van zaterdag: deze was gewoonniet hetgeen ik had verwacht/gehoopt. In het begin had ik het gevoel dat het te traag ging en dan plots begonnen ze te versnellen: geen constant tempo en al na 600m begonnen de benen te verzuren. Resultaat: een teleurstellende 4'18. Indoor blijkt toch iets helemaal anders te zijn dan outdoor en zonder voorbereidende wedstrijden is het moeilijk om al onmiddellijk hier goed te presteren.
Crosscup Rotselaar – Vlaams Kampioenschap – 12/02
2 wedstrijden op een weekend is moeilijk, maar moeilijk gaat ook. Toch stond ik door de mindere wedstrijd op de IFAM met wat twijfels aan de start van de Crosscup. Het verschil met de dag ervoor kon niet groter zijn: vanaf het begin draaide het heel vlot. In de eerste ronde bleven we met de groep nog samen, maar bij het ingaan van de tweede ronde ontstond er een kleine afscheiding tussen Louise Carton (ACME) en de Engelse Stephanie Barnes (CABW). Kort daarna konden Imana Truyers (AVT) en ik ons afscheiden van de anderen. Tot op het einde leverden we een mooie strijd. Op de lichte modderstrook enkele honderden meters voor de finish plaatste Imana haar versnelling, ze nam enkele metertjes, maar éénmaal op het strand haalde ik mijn snelle 1500m benen boven en kon ik zo de tweede plaats pakken op het Vlaams kampioenschap (3de in totaal)! Ik verstevig hiermee mijn tweede plaats in het klassement en behaalde voor de eerste maal het podium op een Vlaams Kampioenschap cross.
AIT Grand Prix Athlone – 15/2/’17
De dag voor de wedstrijd kwam ik aan in Dublin. Na een busrit van 1,5 uur naar Athlone, ging ik zo snel mogelijk de vermoeidheid van de reis uit mijn benen proberen te krijgen. Snel de bagage afzetten op de kamer, omkleden en richting de indoorhal. De indoorhal lag op de universiteitscampus van Athlone. Na een goede opwarming de spikes nog kort even aangetrokken om het wedstrijdtempo in de benen te krijgen. Na een vermoeiende reis en daarbovenop nog de 2 wedstrijden van in het weekend voelden de benen eigenlijk goed aan. Ik was klaar voor de wedstrijd.
Ook op de wedstrijddag voelden de benen nog steeds goed aan tijdens de opwarming. In de callroom kregen we nog enkele instructies over de haas en het tempo: het zou een snelle wedstrijd worden. Aan de start verschillende goeie atleten, waarvan er 4 aan de Olympische spelen van Rio hadden meegedaan. Na het startschot was ik onmiddellijk goed weg en kwam ik in 4stelling terecht, maar na 100m wist ik al dat het geen goede wedstrijd ging worden. De atlete voor mij besloot om de haas en de Roemeense Bobocea niet te volgen en liet dus een gat vallen. Ik wachtte nog even en hoopte dat er anderen gingen overkomen, maar dit gebeurde niet. Ik besloot dan maar om zelf de kop te nemen van het achtervolgende groepje. Zelf liep ik iets trager dan het vooropgestelde schema in de hoop dat als er iemand overkwam, ik mee kon versnellen. Na 800m kregen de anderen dan toch zin om te lopen en kwamen ze 1 voor 1 over mij. Ik kreeg het mentaal echt moeilijk om terug de klik te maken om mee aan te pikken. Uiteindelijk stapte ik ontgoocheld uit de wedstrijd.. Zo zit mijn 'indooravontuur' er al na 2 wedstrijden op en kunnen we nu terug focussen op de crossen.
Hieronder plaats Bjorn de Decker zijn filmpje van zijn glansrijke sprong ...
De IFAM staat steeds garant voor wedstrijden met sterke buitenlanders en probeert zo voor goede wedstrijden voor de Belgen te zorgen. Dit zou mijn eerste indoorwedstrijd van het seizoen zijn en op basis van de indoortrainingen was de ek-limiet voor Belgrado zeker een doel. Spijtig genoeg waren er enkele afzeggingen door de betere atleten. Uiteindelijk kan ik heel kort zijn over deze wedstrijd van zaterdag: deze was gewoonniet hetgeen ik had verwacht/gehoopt. In het begin had ik het gevoel dat het te traag ging en dan plots begonnen ze te versnellen: geen constant tempo en al na 600m begonnen de benen te verzuren. Resultaat: een teleurstellende 4'18. Indoor blijkt toch iets helemaal anders te zijn dan outdoor en zonder voorbereidende wedstrijden is het moeilijk om al onmiddellijk hier goed te presteren.
Crosscup Rotselaar – Vlaams Kampioenschap – 12/02
2 wedstrijden op een weekend is moeilijk, maar moeilijk gaat ook. Toch stond ik door de mindere wedstrijd op de IFAM met wat twijfels aan de start van de Crosscup. Het verschil met de dag ervoor kon niet groter zijn: vanaf het begin draaide het heel vlot. In de eerste ronde bleven we met de groep nog samen, maar bij het ingaan van de tweede ronde ontstond er een kleine afscheiding tussen Louise Carton (ACME) en de Engelse Stephanie Barnes (CABW). Kort daarna konden Imana Truyers (AVT) en ik ons afscheiden van de anderen. Tot op het einde leverden we een mooie strijd. Op de lichte modderstrook enkele honderden meters voor de finish plaatste Imana haar versnelling, ze nam enkele metertjes, maar éénmaal op het strand haalde ik mijn snelle 1500m benen boven en kon ik zo de tweede plaats pakken op het Vlaams kampioenschap (3de in totaal)! Ik verstevig hiermee mijn tweede plaats in het klassement en behaalde voor de eerste maal het podium op een Vlaams Kampioenschap cross.
AIT Grand Prix Athlone – 15/2/’17
De dag voor de wedstrijd kwam ik aan in Dublin. Na een busrit van 1,5 uur naar Athlone, ging ik zo snel mogelijk de vermoeidheid van de reis uit mijn benen proberen te krijgen. Snel de bagage afzetten op de kamer, omkleden en richting de indoorhal. De indoorhal lag op de universiteitscampus van Athlone. Na een goede opwarming de spikes nog kort even aangetrokken om het wedstrijdtempo in de benen te krijgen. Na een vermoeiende reis en daarbovenop nog de 2 wedstrijden van in het weekend voelden de benen eigenlijk goed aan. Ik was klaar voor de wedstrijd.
Ook op de wedstrijddag voelden de benen nog steeds goed aan tijdens de opwarming. In de callroom kregen we nog enkele instructies over de haas en het tempo: het zou een snelle wedstrijd worden. Aan de start verschillende goeie atleten, waarvan er 4 aan de Olympische spelen van Rio hadden meegedaan. Na het startschot was ik onmiddellijk goed weg en kwam ik in 4stelling terecht, maar na 100m wist ik al dat het geen goede wedstrijd ging worden. De atlete voor mij besloot om de haas en de Roemeense Bobocea niet te volgen en liet dus een gat vallen. Ik wachtte nog even en hoopte dat er anderen gingen overkomen, maar dit gebeurde niet. Ik besloot dan maar om zelf de kop te nemen van het achtervolgende groepje. Zelf liep ik iets trager dan het vooropgestelde schema in de hoop dat als er iemand overkwam, ik mee kon versnellen. Na 800m kregen de anderen dan toch zin om te lopen en kwamen ze 1 voor 1 over mij. Ik kreeg het mentaal echt moeilijk om terug de klik te maken om mee aan te pikken. Uiteindelijk stapte ik ontgoocheld uit de wedstrijd.. Zo zit mijn 'indooravontuur' er al na 2 wedstrijden op en kunnen we nu terug focussen op de crossen.
Hieronder plaats Bjorn de Decker zijn filmpje van zijn glansrijke sprong ...
