Het kan niet alle dagen feest zijn, maar Stefanie D'haen wou toch revanche nemen voor haar mindere marathon en daarom nam ze iets later deel aan de marathon van Leiden.
Ziehier haar verslag:
"Na mijn DNF in Rotterdam zat ik met een wrang gevoel vanbinnen. Zo hard getraind en gewerkt voor niks! Na een korte bespreking met de coach, hebben we besloten om toch nog een kans te wagen in Leiden. Aangezien ik nog lang ziek geweest ben na Rotterdam had ik maar 2 weken tijd om me nog voor te bereiden en met maar enkele prikkels werd het doel uitlopen, eens uitzoeken om de voeding op punt te zetten en mindset.
Toen ik Liz dit vertelde was ze enthousiast om me te helpen, ik volg bij haar mindsetcoaching omdat ik tegenwoordig heel erg twijfel aan mezelf. Dit zou een goede oefening zijn.
Geen hotel, dus vroeg opstaan, om 5u ’s morgens waren we al op pad. Nummers ophalen en vlug naar de startzone, (ik was nl mijn racesinglet vergeten in de auto, dus dat was al een kleine opwarming op zich😊), maar ik had er ongelofelijk veel zin in.
Een heel leuke start, mijn voornemen was om traag te starten, maar in mijn enthousiasme vertrok ik wederom ietsje te snel, wat me al snel zuur opbrak met de warmte.
Toch kon ik tot km 25 redelijk tempo houden. Rond dat uur brak de zon echt door en de open vlaktes en de tegenwind hielpen niet echt. Op km 21 kwam Liz me vergezellen, en samen werd het een strijd tot aan de finish. Maar ik was vastbesloten om niet op te geven, hoe traag ik ook liep. Me vooral te houden aan mijn voedingsplan. (Ook al moest Liz me daar soms eens aan herinneren😊)
Leiden is een zeer mooie marathon met weining deelnemers en heel lange stukken rechtdoor, dat maakt het heel speciaal, maar ook mentaal zeer zwaar. Je loopt soms tegen jezelf te beuken, dus ik was superblij met Liz als compagnon.
Het moeilijkste was toen de vlag van 3u ons passeerde op km 33. Ik heb nog 1 km proberen aanpikken, maar ik kon niet meer sneller. Dat is het enige waar ik momenteel spijt van heb, dat ik toch niet even tanden gebeten heb om aan te pikken. Tssn 33 km en 36 km zijn de zwaarste momenten in de marathon. De laatste km’s had ik terug een beetje energie, jammer dat je dan samenkomt met het einde van de 21 km. Dus je loopt dan een beetje in de massa te slalommen waardoor je finish ook niet echt persoonlijk meer is, datgene waar je nu net naar uitkijkt op het einde van je marathon.
3u5’ is mijn traagste marathon ooit gelopen, maar wel eentje die ik me lang zal herinneren. Moed, niet opgeven en doorbijten op moeilijke momenten.
Ondanks dat ik tijdens de marathon wel 10 keer tegen Liz gezegd hebt dat ik dit nooit meer ga doen, kijk ik nu al uit naar de volgende, want elke marathon is een leerproces en van deze heb ik enorm veel geleerd, dankzij enkele bijzondere mensen.
Nu even rust en kijken wat de toekomst nog brengt."
Graag zetten we de sponsor "Adam" uit Berlare in het daglicht. Een sponsor met naam en faam in Berlare !
ADAM
Leopolddreef 16C
9290 Berlare
België
Tel: 052 42 31 23
Fax: 052 42 29 47
[email protected]
www.adam-kraantoestellen.be
Ziehier haar verslag:
"Na mijn DNF in Rotterdam zat ik met een wrang gevoel vanbinnen. Zo hard getraind en gewerkt voor niks! Na een korte bespreking met de coach, hebben we besloten om toch nog een kans te wagen in Leiden. Aangezien ik nog lang ziek geweest ben na Rotterdam had ik maar 2 weken tijd om me nog voor te bereiden en met maar enkele prikkels werd het doel uitlopen, eens uitzoeken om de voeding op punt te zetten en mindset.
Toen ik Liz dit vertelde was ze enthousiast om me te helpen, ik volg bij haar mindsetcoaching omdat ik tegenwoordig heel erg twijfel aan mezelf. Dit zou een goede oefening zijn.
Geen hotel, dus vroeg opstaan, om 5u ’s morgens waren we al op pad. Nummers ophalen en vlug naar de startzone, (ik was nl mijn racesinglet vergeten in de auto, dus dat was al een kleine opwarming op zich😊), maar ik had er ongelofelijk veel zin in.
Een heel leuke start, mijn voornemen was om traag te starten, maar in mijn enthousiasme vertrok ik wederom ietsje te snel, wat me al snel zuur opbrak met de warmte.
Toch kon ik tot km 25 redelijk tempo houden. Rond dat uur brak de zon echt door en de open vlaktes en de tegenwind hielpen niet echt. Op km 21 kwam Liz me vergezellen, en samen werd het een strijd tot aan de finish. Maar ik was vastbesloten om niet op te geven, hoe traag ik ook liep. Me vooral te houden aan mijn voedingsplan. (Ook al moest Liz me daar soms eens aan herinneren😊)
Leiden is een zeer mooie marathon met weining deelnemers en heel lange stukken rechtdoor, dat maakt het heel speciaal, maar ook mentaal zeer zwaar. Je loopt soms tegen jezelf te beuken, dus ik was superblij met Liz als compagnon.
Het moeilijkste was toen de vlag van 3u ons passeerde op km 33. Ik heb nog 1 km proberen aanpikken, maar ik kon niet meer sneller. Dat is het enige waar ik momenteel spijt van heb, dat ik toch niet even tanden gebeten heb om aan te pikken. Tssn 33 km en 36 km zijn de zwaarste momenten in de marathon. De laatste km’s had ik terug een beetje energie, jammer dat je dan samenkomt met het einde van de 21 km. Dus je loopt dan een beetje in de massa te slalommen waardoor je finish ook niet echt persoonlijk meer is, datgene waar je nu net naar uitkijkt op het einde van je marathon.
3u5’ is mijn traagste marathon ooit gelopen, maar wel eentje die ik me lang zal herinneren. Moed, niet opgeven en doorbijten op moeilijke momenten.
Ondanks dat ik tijdens de marathon wel 10 keer tegen Liz gezegd hebt dat ik dit nooit meer ga doen, kijk ik nu al uit naar de volgende, want elke marathon is een leerproces en van deze heb ik enorm veel geleerd, dankzij enkele bijzondere mensen.
Nu even rust en kijken wat de toekomst nog brengt."
Graag zetten we de sponsor "Adam" uit Berlare in het daglicht. Een sponsor met naam en faam in Berlare !
ADAM
Leopolddreef 16C
9290 Berlare
België
Tel: 052 42 31 23
Fax: 052 42 29 47
[email protected]
www.adam-kraantoestellen.be
